Co wiem o miejscu mego zamieszkania (Oliwa)

[JFedorowicz]

Mieszkam na ul. Miraua. Znajdują się na niej cztery bloki numery 1 do 9 to budynki wybudowane w okresie między wojennym ,budynek numeracja 10 do 12 odbudowany po wojnie na starych fundamentach. W tym samym czasie odbudowano budynek weterynarii na rogu Kaprów i Miraua. W 60tych latach wybudowano garaże i magazyny pod zarządem Administracji Domów Mieszkalnych (straszne okropieństwo) przed kilku laty po pożarze rozebrany placyk niestety nie został zagospodarowany i służy za wysypisko śmieci. Pozostały jeszcze Okropne pawilony również wybudowane w latach 60tych administracyjnie przynależne do Derdowskiego
W sumie nie wiele ale

[boxlpio]

Dzięki bardzo za temat i informację bo są bardzo ciekawe.
Powiększają również wiedzę o Oliwie i jej uliczkach.

Ja mogę jedynie dodać że na mapie z około 1920 jeszcze ta uliczka nie istnieje a na mapie z 1936 jako Scharnhorstasse ( Scharnhorstaße ). Przemianowana została na Miraua zaraz po wojnie ( Informator Miasta Gdańska z 1946 roku – nazwy ulic podawane również po Niemiecku ).

Może się przyda również ta informacja:
Fragment z książki: Pomorscy patroni ulic Trójmiasta, pod Redakcją Stanisława Giszewskiego, Gdańsk 1977 rok ( wyd. Ossolińskich ).

Mirau Stefan
19011942
lekarzspołecznik, był jednym z twórców harcerstwa na terenie WM Gdańska.
Urodził się 2 sierpnia 1901 r. w Różynach pod Pruszczem.

Rósł w kręgu patriotycznej inteligencji polskiej; znaczny wpływ wywarł nań brat jego matki, dr Franciszek Kręćki, ze znanej na Pomorzu rodziny.

Mirau pobierał nauki w szkołach niemieckich w Kościerzynie i w Gdańsku. Tu będąc uczniem szkoły średniej, wraz z innymi kolegami, wśród których był i Alf Liczmański, założył w r. 1917 tajne Towarzystwo Filaretów. Dało ono początek utworzonej po wojnie, 8 sierpnia 1920 r., pierwszej na terenie Gdańska drużynie harcerskiej, im. Zygmunta Augusta. Mirau, który był jej pierwszym drużynowym, opiekował się także powstałą w tym samym roku żeńską drużyną harcerską im. Emilii Plater. Początki harcerstwa polskiego w Gdańsku były skromne, a drużyny nieliczne. Pracę utrudniała wroga postawa niemieckich szowinistów. Organizacja harcerska w Gdańsku nie podlegała formalnie Naczelnictwu Związku Harcerstwa Polskiego, choć w istocie łączyły ją z harcerstwem II Rzeczypospolitej ścisłe związki.

Pracę Miraua w harcerstwie przerwały jego studia medyczne w Niemczech. Po uzyskaniu doktoratu odbył on tam praktykę lekarską, po czym, choć oferowano mu intratną posadę w Berlinie, powrócił do Gdańska w r. 1932, gdzie rozpoczął pracę jako internista i neurolog. W roku następnym zdobył specjalizację w zakresie chorób serca. Lekarz z powołania, najczęściej nie brał honorariów, zwłaszcza od pacjentów wywodzących się z niezamożnej ludności polskiej. Swe zajęcie w Ambulatorium Polskiego Czerwonego Krzyża traktował jako pracę społeczną. Bezinteresownie też pełnił obowiązki lekarza Komendy Chorągwi Harcerzy w WM Gdańsku. Upowszechniał wśród społeczności polskiej wiedzę medyczną, wygłaszając często popularne prelekcje z tej dziedziny. Mirau był nadal mocno związany z gdańskim harcerstwem. W 1936 r. wszedł do miejscowego Zarządu Oddziału ZHP. Pozostał też do wybuchu wojny, mimo zaostrzenia się sytuacji politycznej i narastających trudności i prześladowań, ofiarnym i czynnym działaczem harcerskim.
Aresztowany już w pierwszym dniu wojny i uwięziony w Nowym Porcie, został następnie osadzony w obozie koncentracyjnym w Stutthofie. Po przydzieleniu go do szpitala obozowego dr Mirau w miarę swych ograniczonych możliwości niósł ulgę i pomoc cierpiącym współwięźniom. Wycieńczony ciężkimi warunkami obozowymi zachorował w końcu na tyfus i zmarł 24 kwietnia 1942 r. Jego zwłoki spoczywają na cmentarzu na Zaspie.

Ulica, której patronuje, jest nisko zabudowana, wysadzana podwójnym szpalerem drzew i znajduje się na południowym skraju starego centrum Oliwy.
LITERATURA:
Pelczar M., Dr Stefan Mirau, polski lekarz w Gdańsku "Dziennik Bałtycki", 10 I 1946, nr 9(226).
Woźniak R., Gdańscy harcerze, "Litery", 1962, nr 2.

Stanisław Mikos.

[JFedorowicz]

Dołączam mapkę Oliwy. Niestety nie pamiętam skąd ściągnięta proszę właściciela o nie dochodzenie własności

[villaoliva]

Czyli na tym zdjęciu Miraua się nie łapie

[boxlpio]

[JFedorowicz]

[jurek-georges]

Dobry wieczor,

Ulica Miraua jest jeszcze bardziej na lewo.
Janusz, a pod ktorym Ty mieszkasz ?

Przez ponad 15 lat mieszkalem pod 9-ka...

Pozrowienia.
Jurek

[JFedorowicz]

Cały czas mieszkam pod 11 na parterze

[jurek-georges]

Pamietam pod 11-ka mojego druzynowego z zuchow a moze u harcerzy (?).
Prawde mowiac, nie jestem bardzo pewny.

Pozdrowienia

Jurek

[leloh03]

Witam,
poszukuję informacji na temat historii domu na Orkana 7.
Na razie z moich wścibskich badań wyniknęły same sprzeczne informacje:
a) że mieszkał tam botanik, który był właścicielem całego domu i przyległej ziemi, ze miał w każdym rogu ogrodu zaaranżowane altanki na temat 4 pór roku
b) że mieszkał tam dyrektor banku, który następnie wyjechał do Szwajcarii.

Wiem także, ze pełną dokumentację dot domu miał właściciel mieszkania na 2 pietrze, ale już się wyprowadził...
Jeśli ktoś coś wie to proszę o znak sygnał!

A tak na marginesie to ubolewam strasznie, że taki piękny ogród podzielony jest na jakieś okropne klatki...Tak by mogło być pięknie..ALe liczę na komitywę sąsiedzką i może uda nam się dogadać

Pozdrawiam
Ania

[villaoliva]

Informacje wcale nie muszą być sprzeczne. Właściciele się zmieniali. O ile wiem, dom wybudowano około 1913 roku. Tak więc do końca II wojny swiatowej miał już ponad 30 letnią historię. Zdążył nawet zmienić miasto z Oliwy na Gdańsk

Pod koniec lat 30 w villi zamieszkiwali: Ruth Holzrichter - pielęgniarka oraz jej mąż Gerhard Holzrichter - kupiec. Według spisu, to do nich należał dom. Pod tym adresem jako mieszkaniec wpisany jest Hans Dahsler - dyrektor banku.

Jednak w 1942 jako właściciel i jedyny mieszkaniec wpisany jest ten sam Hans Dahsler.
W jaki sposób został on właścicielem domu? Możemy tylko domniemywać. Może to był zakup? A może przejęcie majątku żydowskiego (zakładając, że Holzrichter byli żydami)? Tego na razie nie wiadomo.

Gdzieś, kiedyś czytałem, że Dahsler był dyrektorem Landschaftlichen - Bank A. G który po 1939 roku przekształcił się w Bank der Danzig-Westpreußischen Landschaft. Ale "na bank" nie mogę tego teraz potwierdzić. Może uda się jeszcze dojść do tego kto tam mieszkał tuż po zbudowaniu villi.

Dom jest piekny, z niesamowitą fakturą tynku - niespotykaną dziś. Niezwykłe, że tynk nadal trzyma oryginalny kolor. Przez tyle lat!
Szkoda, że budynek tak mocno został ostrzelany w 1945 roku i przez ponad 60 lat nikt nie połatał tych dziur po kulach. Dziś ciężko zobaczyć jego piękno. Chyba, że zobaczy się go bez postrzelanej elewacji! Tak jak na poniższym rysunku.

[kasia.h]

Witam!
Z uśmiechem czytam wypowiedzi na temat domu nr 7 przy ul. Orkana Cieszę się, że mieszkanie na parterze zajmuje ktoś tak zafascynowany Oliwą i jej pięknem. Mogę tylko powiedzieć,że to miejsce, ten dom jest magiczny mimo,iż zamieszkiwałam w nim tylko trochę ponad 8 lat. To bardzo niewiele zważywszy na to, że budynek liczy sobie cały wiek....
Wiem tylko kto zamieszkiwał w nim przede mną i znałam poprzednią właścicielkę z drugiego piętra...
Co do ogrodu to życzę powodzenia, ale bez względu na to, wiosną i latem jest tam po prostu pięknie....
Ma Pani obok siebie sąsiada, który na temat Oliwy wie chyba wszystko, więc wierzę,że uda się poznać historię tego miejsca.
Życzę wszystkiego co najlepsze, oby spokój i magia tego miejsca udzieliły się Wam, no i aby udało się przywrócić werandzie dni jej świetności))
Z pozdrowieniami
kasia

[ketjow]

Poszukuje jakichkolwiek informacji na temat ulicy kaprów - kiedy zostaly zbudowane poszczegolne kamienice . Czy ktos ma stare fotografie tej ulicy.

[villaoliva]

Tak trochę w temacie

Szczególarz o intrygującym , skomplikowanym życiorysie

[eliczek]